داوطلبان سالمند با میانگین سنی ۶۸ سال در این مطالعه استخدام شدند و یا دوره ۱۸ ماهه یادگیری رقص یا آموزش تمرینات استقامتی و انعطاف پذیری را گذراندند. هر دو گروه گسترش ناحیه هیپوکامب مغز را نشان دادند. این مهم است زیرا این ناحیه می‌تواند در معرض زوال عقل باشد و تحت تاثیر بیماری‌هایی مانند آلزایمر قرار گیرد.
همچنین در حافظه و یادگیری و حفظ تعادل نقش کلیدی را بازی می‌کند. در حالی که تحقیقات قبلی نشان داده‌اند که که تمرینات فیزیکی می‌تواند با زوال عقلی مبازه کند معلوم نیست که آیا یک نوع ورزش می‌تواند بهتر از دیگری باشد. برای ارزیابی این تمرینات، تمرینی که به داوطلبان داده شد، متفاوت بود. برنامه تمرینی تناسب اندام مرسوم عمدتا تمرینات تکراری مانند دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی نوردیک را انجام داد اما گروه رقص هر هفته با چیزی جدید به چالش کشیده می‌شد.
به نظر می‌رسد این چالش‌های اضافی برای نشان دادن تفاوت قابل توجه در تعادل شرکت کنندگان در گروه رقص است. دکتر Rehfeld و همکارانش در این تحقیق به بررسی برنامه‌های تناسب اندام جدید که توانایی به حداکثر رساندن اثرات ضد پیری را در مغز دارند می‌پردازند.
درحال حاضر ما یک سیستم جدید به نام جیمینگ (jamming و gymnastic) را ارزیابی می‌کنیم. این سیستم مبتنی بر حسگر است که صداها (ملودی و ریتم) را براساس فعالیت بدنی تولید می‌کند که بیماران مبتلا به زوال عقل در هنگام گوش دادن به موسیقی به شدت واکنش نشان می‌دهند. ما می‌خواهیم در یک مطالعه امکان پذیر جنبه‌های امیدوارکننده فعالیت بدنی و ساخت موسیقی فعال را در بیماران مبتلا به زوال عقل ترکیب کنیم.
دکتر Rehfeld با مشاورهای که می‌تواند ما را از جایمان بلند کند و با ضرب آهنگ مورد علاقه ما برقصاند نتیجه می‌گیرد. من معتقدم که همه می‌خواهیم تا زمانی که ممکن است زندگی مستقل و سالم داشته باشند. فعالیت بدنی یکی از عوامل موثر بر سبک زندگی که می‌تواند به مقابله با چندین عامل خطرزا و کاهش سرعت زوال عقل کمک بکند. من فکر می‌کنم رقص یک ابزار قدرتمندی برای تنظیم چالش‌های جدید برای بدن و ذهن به ویژه در سنین بالا است.